Japanse Gastvrijheid

Ik was dus gestopt met schrijven bij het stuk in Yawatahama. Had nog eigenlijk een korte tocht vor de boeg maar ik had eigenlijk nog geen vast plan. In yawatahama stop ik even om op mijn GPS te kijken. Een jogger komt langs en zegt hoi. Ik rij verder,,door tunnels enzo,,en kom hem weer tegen en zeg * ganbatte ne* dat betekend van doe je best en succes. Later stop ik weer om een foto te maken, komt ie weer langs! Haha, hier blijft ie even staan om naar mijn reis te vragen, en om me uit te nodigen voor een kopje thee. Zijn huis is een paar stappen verder en zijn vrouw en kinderen zijn thuis. Haha ik dacht dat die vent net iets ouder was dan ik. Is hij 39. Die japanners ook, is niet de eerste keer dat ik daar in trap. Zijn vrouw is helemaal verrast,, geeft me lekker koud te drinken, en ik mag zelfs een douche nemen! Ik was natuurlijk helemaal kletsnat en vies dus dat vond ik wel ontzettend fijn. Na vaak vragen of het echt geen probleem was ging ik dan even lekker douchen. Ze hebben ook 2 kinderen,, een meisje die danst en een jongen die actief aan honkbal doet. Tanabe san,, die vader is de coach van het team. Super leuk! Geen van hen kon Engels, maar communicatie ging wel redelijk gelukkig :D. Ze vroegen wat mijn plan was,,en boden al snel aan of ik niet bij hun thuis wilde kamperen. Nou...graag! Na al die dagen kamperen is dat toch wel fijn. Vooral na dat bos met apen. Die avond ging ik met de jongens mee naar honkbal training. Jongens rond de 10,, maar jeetje ik vond ze echt al goed spelen! Ik was diep onder de indruk. De volgende dag bij een wedstrijd hadden ze wel verloren :S. Arme jongens. Die hoofdjes toen ze mij zagen,, alsof ze een alien zagen haha. Daarna gingen we de supermarkt in om wat lekkers voor vanavond te halen ; bier met wat snacks. Eenmaal thuis kwam de oma langs,, om een grote schaal met somen en sashimi te brengen,, en een soort eigengemaakte pudding. Wow dat zag er erg professionel uit! Zo mooi! En Mega lekker!Ik voelde me net een princess! Iedereen was zo lief,,en dat zomaar ineens! We sliepen allemaal in de woonkamer, in futons. Heel Japans,, om met het hele gezin in dezelfde kamer te slapen. Geeft wel een heel knus en huiselijk gevoel maar je wil toch wat privacy nietwaar? Om nou zo elke dag te slapen..hah. De volgende dag was dus de wedstrijd,, ik mocht een beetje rusten. De moeder maakte in een mum van tijd een super uitgebreid ontijt,,ongelofelijk. Ze vertelden me dat ze een vriendin hadden in Matsuyama( mijn volgende bestemming) die een paar jaar in england heeft gewoond en dus goed engels kan. Ze wilden me er heelgraag heen brengen... damn ik voelde me zo opgelaten, al die dingen die ze voor me wilden doen! Die mensen in Matsuyama wilden me ook graag onderdak geven. Ik kwam rond de goede tijd,, want er was net een festival gaande in het dorp, Iyo-shi. Oja,, toen we in de auto zaten naar Matsuyama,,, raad is wie we tegenkwamen! Mijn Ohenrou san! Met wie ik gekampeerd had! Super toevallig. Ik werd later dus overhandigd aan het gezin in Iyo. Mari san kon perfect engels,, dus kon ik via haar even mijn grote dank uitbrengen aan Tanabe en zijn gezin. Mari san is een enrom vrolijke vrouw, kletst veel en is grappig! 2 kinderen,, Nao en hiroki,,hiroki is echt te schattig. Nao is 12 maar even groot als ik,, en houd van de raarste muziek die ik ook heb gehoord. Die avond gaan we dus richting het festival,, Mari stelde me aan iedereen voor en vertelde hoe ik ineens hier terrecht kwam :p. Er waren heel veel mensen,, allemaal verzameld,, in groepen met verschillende kostuums. Sommige waren school clubs,, anderen sport clubs,, of oma en opa clubs..heel divers. samen gingen we een grote optocht door de stad houden,, achter de Mikoshi aanlopen,,of aandansen beter gezegd. Een lied dat continue werd herhaald,, iyo odori,,en een dans die je na zo n 15 keer herhaling ook kon dansen. Wat een gave ervaring was dat! Die hele sfeer was zo gezellig! De volgende ochtend nam Nao me mee naar de buren,, dat waren dus de grootouders. De opa probeert eenbeetje engels te leren dus die was helemaal enthousiast dat ie nu kon oefenen. De oma maakte meteen een lekker ontbijt voor mij, de kinderen en neefjes klaar. Weer zo lekker! De oma gaf me een kalender van de keizerlijke familie haha. ik moest denken aan oma die zo begaan is met de NL royal familie :p. Lief gebaar, maar kon die kalender met geen mogelijkheid meenemen helaas. Die dag fiets ik naar de grote stad Matsuyama 10 km verderop. Heb er maar 3 uur dus moest beetje haasten. Snel het kasteel bezocht, wat winkels , maar de grote attractie daar was Dogo onsen. Het oudste badhuis in Japan. En wauw wat een gebouw. Ze zeggen dat de beroemde film van Miyazaki, spirited away is gebasseerd op dit onsen. Het bas was echt mooi,,, met mozaiek enzo,, verder maar 1 bad dus niet echt uitgebreid,,maar het ging meer om de eravring. Erna kreeg ik namelijk een Yukata aan,, wat groene thee en een snack. Daarna snel naar Iyo gehaast want die avond was er vuurwerk! Eenmaal daar zag ik dat een frans nummer me had gebeld.. ik vreesde meteen voor slecht nieuws aan de kant van tata,, dus ik belde snel terug. Sohpie moest me helaas mededelen dat tata simone die nacht was overleden :(. Het zat er wel aan te komen denk ik.. de laatste keer dat ik haar zag besefte ik stiekem heel goed dat dit misschien wel de laatste keer was. Heb er de dagen erna nog veel aan　 moetden denken.. Maar tata die zo van het leven genoot, zou willen dat ik dat ook zou doen dus ben toch naar het vuurwerk gegaan. Ben blij toe,, even wat afleiding en die avond is heel leuk geworden. Er was eerst een talentenshow waar Nao zou zingen en dansen haha. Grappig maar de dansgroep erna stool echt de show,,wauw zo gaaf. Heb er filmpje van. Later kwam er ook de provinciale honkbal ploeg een demonstratie geven. Er zat een lange amerikaan bij. Die later zijn japanse vriend bij de arm nam om een praatje met mij te maken. We waren zeg maar de enige buitenstaanders hierzo. Hij probeert hier dus een carriere te maken, hij is er al 4 maanden mar spreekt geen woord japans. Snap ik niet :p. Maar ik moest dus wel mooi op dat podium komen en als tolk fungeren voor al die mensne,, shiiittttt! Simpele vragen als of ie een vriendinnetje had kon ik wel vertalen maar vragen met honkbal termen ammehoela. Daarna hebben we een soort gezamelijke theeceremonie bijgewoond. We waren een beetje laat maar dus wel ne top tijd voor de thee en de wagashi,, snoepje erbij die echt overheerlijk is . De thee ook trouwens. Bij theeceremonie gebruiken ze macha,,, groen theepoeder. Heel andere smaak dan gewone groene thee die wij gewend zijn. Iedereen vertelde me dat ik niet veel moest verwachten van het vuurwerk,,, klein dorrp dus kleine show..maarjezus was een vuurwerk! Supergaaf! En dit was klein!? Ik kan me moeilijk voorstellen wat die in Osaka ofzo moet voorstellen,,,waaau jammer dat ik dat niet kan zien maar ben blij dat ik deze heb gezien.
De volgende dag vertrek ik weer,, vroeg lukte natuurlijk niet haha. ineens kwam neefje weer langs,, ze willen allemaal engels oefenen alleen verder dan what is your favourite color en when is your birthday komen ze nog niet. Maar ik heb ze hopelijk goed genoeg gestimuleerd om te blijven oefenen want engels is zo belangrijk. Met mijn fiets ga ik nu verder naar het noorden. Mijn bestemming was nu om ergens op de Shimanami kaido terrecht te komen. Dat is zeg maar een eilanden serie tussen de grote eilanden Shikoku en Honshu ligt,, en deze 2 eilanden verbind met een serie van gegantische bruggen. Eiland hoppen dus. De weg ernaartoe ging rap. Geen bergen meer dus ik ging als een speer. Zou heel vroeg zijn aangekomen als ik niet ineens een lekke band kreeg. Bleh shit. Maar heb hem gemaakt en kon weer verder. Aan het eind van het eerste eiland zag ik op een kaart dat er een campeerplek was. Daar zou ik slapen. Dat eerste eiland was wel erg bebergt helaas,,was nog best zwaar! Over die bruggen b\fietsen was trouwens wel geniaal,,,echt ontzettend mooi. Mijn kampeerplek zat op een super klein eilandje,, tussen 2 grotere eilanden. Dacht dat ik er alleen zou zijn maar er waren best wta mensen. Een oude japanner die graag met me karaoke wilde doen die avond waar ik dus geen zin in had, was doodmoe. En ook een stel canadese die ook aan het fietsen waren! Die deden alleen ook meer landen,,allemaal met de fiets dus die waren nog veel bepakter dan ik. Met hen kon ik frans praten,, was heel stom maar ik gebruikte af en toe er ineens japanse woorden tussendoor,, al die talen maken me gek hah! Bijvoorbeeld het woord Apres,, ik gebruikte de hele tijd Ato de,,, wat hetzelfde betekend maar dus beetje op elkaar lijkt :p. Die kampeerplek was geniaal verder. Lag aan de kust,, met een klein strandje erbij. Geel zand! Helder water,, mooie zonsondrgang,,paradijselijk :). Volgende dag weer vroeg op,, rond half 5 om de hitte weer een beetje voor te zijn. Ik wilde het rustig aan doen die dag,, chillen op een strandje. Rond half 9 was ik al op het laatste eiland! Dat had ik niet verwacht.. er was me verteld dat ik ene hele dag over de shimanami kaido zou doen,,, geen kwart. Toch even uitgerust op dat eiland, waar een redelijk strand was. Heel raar,, want vanaf 9 uur stond de radio aan ,, maar niet met muziek maar met een programma waar kinderen een vraag hadden,, en een leraar antwoord daarop gaf :S,,,continu. SOms ook wat reclame,,, maar het hield niet op joh. Is toch raar,,als je de hele dag wil chillen op een strand en je hebt die kwebbel die hele tijd in je oren haha :p. Maar na 1 uur had ik het eigenlijk wel weer gezien. Dat is het rare van zo reizen..je kunt niet meer lang op dezelde plaats blijven zonder kriebels te krijgen om verder te gaan. Dus ik ging maar verder,,op naar het vaste land in Honshu,,in de stad Onomichi. Hier heb ik de trein naar Hiroshima gepakt. 80 km vond ik nu toch iets te ver,, plus het was erg bebergt weer. Rond 3 uur kwam ik in Hiroshima aan. Had een mooi hostel op het oog,, zat ie vol. Kut. Echt kut want hiroshima was zo groot,, het andere hostel zat helemaal aan de andere kant waar ik net vandaag kwam. Ahhh geen zin om terug te gaan. Ook geen zin om veel te betalen voor hotel,, ging maar een beetje ronddolen door de stad,,in buitenwijken kijken of er nniet een plekkie was. Op een heuvel zag ik een boeddisctische tempel,, daar ben ik opgeklommen en zag dat er wel een grasveld was,,daar zou ik welkunnen kamperen. Een jonge vrouw zat er met haar dochtertje en een sproeislang te spelen. Ik kwam met hen aan de praat , zei dat alle guesthousen vol zaten of ze een camping wist. Hier kamperen was blijkbaar gevaarlijk omdat er inoshishi waren,, wat de hel dat waren wist ik niet. Blijbaar soort everzwijnen. Maar ze konden me ook binnen een slaapplaats geven. Ahhh ik voelde me bezwaard maar ik was al best bevriend geworden met Mika,, hihi Mika zoals mn vogel en het was geen enkel probleem! Dus ik heb die nacht in eeen boeddistische tempel geslapen,, gaaf! Had al de beroemde Okonomiyaki,, japanse pannekoek gegeten die middag maar ik mocht hier ook aan tafel bijschuiven. Ze bleven zich excuseren dat et niet erg japans was die maaltijd,, maar hallo dat maakte mij toch niet uit ;p! Oma maakte na de maaltijd nog echt groene thee,, met dat poeder dus.. en ikheb hier mijn eerste mizu yokan gegeten. Ik vertelde dat ik dus zo gek was op anko, die zoete bonen pasta en mizu yokan is dus een gegeleerd toetje ervan. Hemels,,damn ik moet een business in NL gaan beginnen met die dingen...Heb goed geslapen in deze tempel,, met tatami matter,, tokonoma,,houten verande alles was er. Volgende ochtend ook weer een geniaal ontbijt. Echt japans is gewoon het hebben van een stuk of 5 of 6 schaaltjes met verschillende hapjes,, verschillende smaken. Het dochtertje van Mika is trouwens echt een poepie. Aya,, 3 jaar. Die ochtend hebben we haar naar de creche gebracht. ik werd weer door al die kleine kopjes als een malle aangestaard. Die kleintjes hebben ook geen gene ofzo,, die staren gewoon ongegeneerd voor eeuwig :p. Ik moest eigenlijk wel opschieten want ik had dus voor die dag wel weer bij het hostel gereserveerd,, moest er voor 11 uur zijn. Was er uiteindelijk echt stipt om 11 uur. De vent die er nu was was westers en een stuk aardiger dan die vrouw die er de vorige dag was. Deze was super chill. Mocht douchen,, op internet,, mijn spullen kwijt,, Die dag ging ik verder een beetje door het centrum lopen. Het oorlogsmonument bezocht,,, Was trouwens heel raar de eerste dag,om in hiroshima te zijn. Te bedenken dat deze stad gewoon plat was gebombardeerd. Vlak bij het epicentrum,, was er 1 gebouw dat deels overeind is blijven staan al was iedereen erin in 1 opslag dood. Dat gebouw is nu dus het beroemde monument. Spooky... S avonds was er een soort evenement daar,,, ik weet niet waarom maar iedereen gooide lichtgevende blauwe ballen in het water. Was wel enorm magisch om te zien. ging weer terug naar het hostel,,, waar echt veel mensen waren! Vond ik zo leuk,, ik miste stiekem wel een beetje mensen omgewoon chill engels mee te praten. En er was zelf een NL jongen! Mijn eerste! Die ik hier zag,,, en ook nog is een knapperd. Heel grappig want hij kent auke dus,,komt uit hetzelfde dorp. Hij gaat over paar weken een stage in kyoto beginnen,,lucky bastard. Hij doet werktuigbouwkunde aan de TU eindhoven... Maar leuk mee kunnen kletsen in ieder geval :). Ging daardoor veel later naar bed dan ikeigenlijk wilde... volgende ochten ging mijn wekken om 5 uur..om 6 uur had ik de trein naar Miyajima,, en daarna zou ik doorreizen naar Kyushu,, een treinreis van 10 uur! Kom ik aan bijmijn fiets,, was mn voorband plat. Verdomme. Opgepompt en ik kon geen lek horen dus toch maar naar station gefietst en op de trein gestapt. 20 min later in Miyajima,, mijn spullen daar gestald,, ferry naar het eiland genomen om toch even een glimps op te vangen van de grote beroemde tori gate in het water. Er lopen ook weer wilde herten door die stad. Wachtend om toeristen om hen te voeden.had er een uur.,, was meer dan genoeg gelukkig :). Alles was nog dicht dus had geen afleiding van leuke winkeltjes dat scheelt hah. In de trein veel pogingen tot slapen gedaan. Uiteindelijk kom ik aan in Yufuin, en begint mijn tocht door Kyushu!

ps! Vergeten,,, ik heb heel veel geluk gehad,,w ant ik heb een cd gekregen met dat festival lied!