Bikkelen in Kyushu

Kyushu,, het begin was echt bikkelen. Ik kwam na een lange reis aan in het onsen dorpje Yufuin dat blijkbaar erg populair is bij koreaanse toeristen. Een erg schattig dorpje met veel speciaal zaakjes, kleine weggetjes langs beekjes,, erg gezellig. Alleen was het erg best fris, wat ik trouwens niet zo erg vond. Ben al snel ergens gaan kamperen en slapen,, en vroeg op, heel slecht geslapen helaas. Ik wilde graag nog even een onsen in maar rond 6 uur was alles nog natuurlijk dicht. Ik maakte me wel zorgen over mijn band, want toen ik dus uit hiroshima vertrok was die plat,, eenmaal opgepompt weer hard voor een tijd..maar toen in Yufuin in de ochtend was ie toch weer slap. Hmm,, dus ik moest even wachten op een winkel met een pomp. rond 8 uur was een autoverhuur open, waar ik een pomp mocht lenen. Er zat een soort naald , rechtop in mijn band :S,, jezus hoe die daar nou komt ! Gefixed, gepompt en snel ben ik weggegaan uit Yufuin. Niet wat ik had geplanned maar ik had geen zin op de een of andere manier om te blijven. Ik wist dat ik een hele zware dag voor de boeg had. En ja,, dat was ook zo. De weg naar Kurokawa onsen is door het AsoKuju nationaal park. Echt schitterende natuur, maar voor op de fiets heel zwaar. Vaak maakte ik dan wat handdoekjes nat, en deed die over mijn hoofd of om mijn nek voor wat afkoeling, dat helt echt supergoed :). Na een tijdje merkte ik dat mijn voorband toch weer slap aan het worden was.. shit. Nu had ik geen goede pomp bij me,, ik zat echt in de middle of nowhere. Toch maar band er weer afgehaald. En ja,, vlak bij mijn vorige lek,, zat nog een klein gaatje. Gemaakt, maar ik kon dus niet oppompen totdat ie heel hard was, hij bleef zacht. Om het bergen opfietsen maar even makkelijker te maken he :P,,UItgeput kom ik aan bij mijn camping dicht bij Kurokawa onsen. Dichtbij,, maar mijn camping zat dus op een berg,, en kurokawa onsen zat dus beneden in de vallei. Plus die camping vond ik echt veel te duur. Super groot,, ik weer helemaal alleen en de WC echt 2 km verderop ofzo. Maja ik had weinig keus, ik kan moeilijk voor 200 euro in een van kurokawa luxe ryokan slapen. Even uitgerust en ben daarna maar die vallei ingedoken. Al die ryokans ( dure traditionele japanse hotels trouwens met een heetwaterbron) zaten niet echt bij elkaar,, zeg maar ver van elkaar. Kurokawa lijkt dus niet echt op een dorpje ofzo,, maar het zijn meer luxe oorden in de middle of nowhere. Voor 5 euro kon ik een ryokan uitkiezen om te chillen in de hotspring. Ik heb de meest dure ryokan uitgezocht,,, en woah die was ook wel erg gaaf. Het ruikt er overal naar zwavel,,en je gaat gewoon echt terug in de tijd door de stijl van het gebouw. Die onsen daar, waren ook echt hemels. Even in het buitenbad aan de rivier ( een rotemburo) ,,daarna in het binnenbad,, dit was wel echt de ultieme onsen ervaring voor mij. Echt even kunnen bijkomen van deze dag want die was echt afzien. Onsen bezoeken zijn niet alleem maar even wassen en chillen, maar het is ook een hele sociale gelegenheid,, altijd kom ik wel aan de praat met andere oude vrouwtjes in het bad. Daarna moest ik helaas die helse berg weer op naar mijn camping. Die nacht waaide het echt ontzettend hard,, maar met mn oordoppen in heb ik wel fijn maar slaapgebrek kunnen inhalen. De camping man had een pomp,, dus kon ik mooi mijn band verder hard oppompen dacht ik. Jammer dat die pomp echt te slecht was voor woorden. Ik trok meteen het bovenste stuk eraf,, met veel moeite erweer ingepropt,, handen weer super zwart door die smeer,, en zelfs toen deed die pomp het niet echt. Zucht. Ok we gaan weer verder,, nu richting de Vulkaan Aso! Met een omtrk van zo n 128 km is dit de grootste vulkaan om de wereld,, qua omtrek dan. En hij is actief! anuit kurokawa ging ik heel lang veel naar beneden, heer-lijk! Kon ik wel gebruiken.Al werd ik soms wel bijna weggeblazen door enorm harde windstoten. beneden de vulkaan zitten nu allemaal kleine dorpjes. Bij een kleinwinkeltje wilde ik was Pocky,, koekjes met chocola, kopen, alleen kreeg ik het van die meneer :). Zijn vrouw bracht me ook nog is een kopje ijsthee haha. Dat slootwater is nog steeds niet mijn favo drankje maar vocht is altijd welkom op de fiets dus ben ik er erg dankbaar voor :). Het dorpje zelf is niet echt heel boeiend verder, geen samenhang of schattige huizen. Wel heeft het info centrum gratis wifi! Aan de rand van een actieve vulkaan vind ik dus mijn eerste gratis wifi spot in Japan. Weird! een paar km de vulkaan op zit een camping,, zelfs met een busstop om zo de vulkaan op te gaan. Daar zou ik mooi kunnen slapen, de vulkaan om met de bus, en de dag erna rondom de vulkaan fietsen. Dat was mijn plan. Eenmaal bij de camping aangekomen,, zie ik superveel tenten, podia,, tentjes met eten. Wauw,, dit zag er gezellig uit zeg! Eindelijk leven in de brouwerij. Er staan zelfs 2 leuke jongens om je welkom te heten op de camping! Ik was zo blij! Lang mocht ik alleen niet blij zijn, camping zat vol. Pff. Mijn 2 vierkante meter camping,, geen auto ofzo,, zelfs dat niet? nee. 3 km verder op zat nog een camping blijkbaar. 500 meter de berg op en dan weer af. Lekker al dat harde werk de berg op was dus voor niets. Bij de 2de camping was weer is lekker niemand te vinden. Ook geen beheerder. Geen busstop, niks. Nou hier had ik dus geen zin in. Ik was behoorlijk chagereinig deze dagen,, best veel dingen die tegen zaten en er was ook niemand om vrienden mee te maken. Ik besloot maar lekker die vulkaan om te fietsen. Zou zwaar zijn maar ik had toch niks te doen. Daar ging ik dan, 15 km lang bergop de vulkaan op met een harde wind tegen. Er kwam geen eind aan man,, iedereen vanuit de auto bleef me maar aanstaren de hele tijd. Je krijgt stiekem een soort boosheid tegen al die mensen die moeiteloos de berg op gaan terwijl jij je kapot zit te trappen :P. Op dat moment dan, daarna ben je wel trots op jezelf dat je op eigen spierkracht dit hebt kunnen bereiken. Eenmaal boven was het best bewolkt en donker,, hmm. Het laatste stukje naar de krater is een een kabelbaan. 10 euro voor minder dan een kilometer. ja dan doe ik maar alles op eigenspierkracht,, dit stuk was wel erg, heel erg stijl trouwens. Maar ook daaraan komt een eind. op weg naar de krater breekt de hel los helaas,,, het begint me toch een portie te waaien en regenen! Ik zet mijn fiets onder een afdakje en ga met de rest van de mensen het gebouwtje in. wel 30 min regende het als een malle! Ik maakte me beetje zorgen want ik moest ook nog naar beneden,, de andere kant op ,, een camping vinden voor het donker. Mijn fiets waaide op een gegeven moment weg trouwens, zo n harde wind! rondom de krater ruikte d elucht heel raar,, je voelt dat dit geen super gezonde lucht is haha. het komt ook vaak voor dat je de krater niet mag bezoeken omdat de wind verkeert staat ofzo. Overal ook waraschuwingen dat mensen met long aandoening beter niet kunnen komen. Dan houdt de regen toch op,, en ga ik de krater inkijken,,, veel rook,, maar soms zie je een klein stukje van het licht turqoise masse op de bodem. Heel erg mooI! Niet lava ofzo dat ik verwachtte eigenlijk :P. Niet al te lang mee gebleven want ik had nog een lange weg te gaan. Bergaf was dan wel echt te fijn voor woorden. Mijn benen waren echt zo slap ondertussen. Beneden aan de andere kant,, zag ik een bord met een camping van 15 km verderop. bah zo ver, maar ik had geen keus dus ging die kant maar op. Onderweg zag ik bij een parkeerplaats voor een onsen 2 tenten staan op het gras. Tof! Daar ga ik bijstaan! Gratis plek en ik ben niet alleen. Compenseerd voor die stomme dure camping. De 2 mannen die aan het camperen waren, waren 2 moterrijders. Eens per jaar gingen ze moterrijden door kyushu en hier camperen. Samen hebben we gebarbecued, met uitzicht over een klein tempeltje met een regenboog erover. Later nog even de onsen ingegaan. Wel een mooi en relaxed einde van die zware dag! Heb ook als een roosje geslapen weer. De volgende ochtend hadden mijn motor vrienden met de motor wat ontbijt gehaald , superlux. Kon ik er weer mooi tegenaan. Had ik nodig want die dag was stiekem echt een hel. Een paar kilometer verderop lag Takamori, ook een plek waar veel vulkaan bezoekers verblijven. Zag er veel intiemer uit dan Aso-stad zelf. In het informatie center even naar het weerbericht gevraagd, dat helaas niet veel goeds voorspelde. Nouja shou ga nai, het zei zo. Mijn volgende bestemming was Takachiho, een mytisch dorpje aan een diepe vallei met mooie watervallen. Volgens de japanse mythology zou hier de shinto zonnegod, Amaterasu, in de grotten hebben verscholen en zo ook Het grote licht met zich mee hebben genomen. Verder heeft een vroege uitbarsing voor een ontzettend mooie vallei gezorgd in dit plaatsje. Reden genoeg dus om hierheen te gaan. Eerst moest ik weer een lange tijd omhoog om oz op de berrg te komen. Het was alles behalve warm dus dat was wel chill. Ook een mooie regenboog over takamori te zien vanaf de berg. Daarna kon ik weer lekker langs een grote weg heuvels op en af gaan,, vooral op helaas. Rond middag volgens mij kwam ik in takachiho aan. Ondertussen al lekker verkleumd van al die regen. Ik was dus niet echt in een goede bui. Ik stonk, mijn kleren stonken, mijn bagage stonk en mijn fiets was al lekker smerig. Alles op takachiho lag op een andere altitude, dus ook dat bevorderde het chill fietsen ook niet. Die ravijn lag natuurlijk ook weer heel diep,, maar dat was wel een must om te zien. Dat was ook echt heel erg gaaf. Zo n heel smal tussen de rotsen een rivier met hoge watervallen. het schijnt als een soort powerspot te zijn voor de Japanners. Nou ik had weinig power meer over nadat ik weer helemaal omhoog was geklommen. Ik had ook weinig zin om nog naar die grotten van die zonnegod te gaan, ik wilde gewoon een camping vinden en rusten, schuilen. Nou rondom Takachiho was er helaas geen camping,, wel een eind verderop richting Nobeoka , waar ik toch heen moest. De vrouwtjes van het toeristen centrum zeiden dat die makkelijk te bereiken was, niet ver van de grote weg. Ja ja dat heb ik gemerkt... Die weg daarheen ging het pas echt hard regenen,, echt heul hard zeg maar. Nu was ik dus echt doorweekt. Toen ik eenmaal de weg naar links moest afslaan van de grote weg af, zag ik al dat de weg lekker stijl naar beneden ging. Een auto stopte om te zeggen dat ik dit niet kon fietsen, veel te stijl, dus ik ben toen naar beneden gelopen. Fietsen zou inderdaad gekkenwerk zijn geweest, ik heb nog nooit zo n stijle weg gezien. Bijna op het eind zag ik een groot afdak met huis waar ik even ging schuilen. heel stiekem hoopte ik daar op een oud vrouwtje me daar onderdak zou geven, of in ieder geval onder die afdak zou laten camperen. Ik werd een beetje verwend denk ik :P. Dat oude vrouwtje kwam wel inderdaad,, maar ze heeft me alleen de weg gewezen naar de camping 10 km verderop. En ze gaf me een stoer paars regenpak. Nou daar ging ik dan,, eenmaal beneden aangekomen heb ik 10 km langs een rivier tussen de bergen gefietst, er kwam geen eind aan. Toen over een bruggetje kwam ik op werelds meest verlaten camping ooit. Geen beheerder, geen kampeerders. Wel warme douches, barbecue materiaal, een heleboel gezellige hutjes en een grote blokhut. Nouja geen beheerder, gratis camperen. Prima.. Helaas was het gras alleen behoorlijk zompig. Alles klotste. Echt zin om hier te camperen had ik ook niet. Ik liep toen naar die blokhut op palen,, en die was gewoon open :S. Nou dus mooi dat ik daar ging liggen. Ook nog een lekkere warm douche gepakt, mijn kleren proberen op te laten drogen wat uiteraard niet hielp. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik hier goed heb geslapen maar ik heb echt geen oog dichtgedaan .. al heb ik wel gedroomd over een enge vent die daar rondliep met een bijl dus ik moet wel wat hebben geslapen. Ik ben die ochtend dus ook al om 4 uur opgestaan. Mijn spullen gepakt en eigenlijk was het ook nog donker toen ik vertrok. Niemand zou mijn aanwezigheid hebben kunnen merken. Toen ik net op wilde stappen viel alleen mijn ketting eraf. Fijn, erop doen is neit zo moeilijk, het probleem is meer dat je van die gore handen krijgt. Mijn handen dus zwart en niet met water afwasbaar. Nouja ik wilde zo snel mogelijk weg dus ging ik maar. Best een enge sfeer, zo snachts langs die rivier, met mist, af en toe een geschrokken kat. En toen kwam ik dus op het punt aan dat ik die stijle berg weer omhoog moest. Met al mijn kracht die fiets omhoog geduwd. Ik moest eht duwen! Kletsnat toen ik bovenkwam, en nu niet van de regen maar van het zweet. Ik had zo n nieuw t shirt aan,, die nogal afgaf. Dus overal over mijn lijf van die vieze rode pluisjes. Nouja ik had nog 50 km tot Nobeoka, vanaf daar zou ik de trein pakken en vluchten naar het Zuiden. Schoongenoeg ha dik van die regen. Het is echt zonde dat het zon weer was, ik besefte echt wel dat ik door wonderschone natuur fietste,, echt heel erg mooi,, maar ik kon er gewoon niet echt van genieten. Ik heb er dus ook heel weinig foto s van helaas. Toen kwam ik eindelijk in Nobeoka aan. Wat een sneue industrie stad was dat zeg. Maakte me niet vrolijker haha. Ik had een uur op het station om me even te fatsoenere. Ik zat dus op die wc... met zwarte handen van mijn fiets ketting,, dat was ondertussen ook overal op mijn gezicht,, mijn lichaam vol met rode pluisjes en zweet, mijn haren nat van het zweet. Ik was echt een sexy beest daar. Vooral in contrast met de Japanse meisjes naast mij die zich druk aan het maken waren om een minicuul pukkeltje. Wat een monster was ik. Ik had nog een pakketje met een soort douchedoekjes. Die verkopen ze daar heel veel,, natte doekjes met een soort desinfecterend middel,, voelt heel vries erna, al heb je wel zo n alcohol walm. Hiermee kon ik mijnm lichaam en gezicht mee afwassen grotendeels. Toen ik eenmaal vertoonbaar was, was mijn fiets aan de beurt. Daarop zat ook een laag vies spul,,,heb een handdoek er maar voor opgeofferd. Heb wel 15 keer terug moeten lopen naar het toilet om mijn ondertussen zwarte handdoek uit te spoelen, als het niet meer is. Ik maakte er wel een rotzooi van maar op dat moment kon het me even niet zoveel schelen. Toen mijn fiets netjes ingepakt en op de trein gestapt richting Kagoshima. Die trein ging mooi langs de kust naar beneden. het gaf een mooi contrast, aan de kust en boven de zee een mooie helder blauwe lucht met zon, en landinwaarts, bij de bergen een enorme stapel met dikke donkere gevaarlijke wolken, vol met viezigheid. Bah. Lange tijd later kwam ik dan eindelijk aan in Kagoshima. Een vrij grote stad aan een grote baai, met midden in die baai een zeer actieve vulkaar. Actief zeker, hij barts maar liefst een aantal keer uit per dag! De bewoners zijn dan ook continu bezig om het as waarmee de stad is bedenkt op te ruimen, elke dag maar weer. Wat een gedoe ook. In Kagoshima zijn ook de goedkoopste hostels die je in Japan kunt vinden. Zo rond de 15 euro per nacht. Niet slecht. Ik ahd er een gevonden dicht bij het station. Eenmaal daaraangekomen was de dormitory vol,,, pfff weer dat evrhaal. Geen plek. Toen ik vroeg of er niet een ander hostel in de buurt was, zei hij ineens dat er toch een single room over was. Nou nou wat een onprofesioneel gedrag zeg. Wil je nou je kamers vol hebben of niet :S. Maja ik kon wel lekker gratis op internet,, zelfs kon ik er wassen! Heb die dag verder ook niet veel gedaan, alleen lekker uit wezen eten. Was ik mijn protemonee vergeten,,, snel gerend naar hostel en gehaald maar was toch weer even stom :P. Wat me zo snel op viel aan Kagoshima was dat er veel knappe jongens waren,, en veel jongens met wat expressieve haarstijlen. groen en paars haar enzo. Naas t de computer heb ik vrienden gemaakt met een vrouw uit oostenrijk,, die maar zat te tubben over waar ze hierna heen moest. Ik raadde haar dus aan niet naar Aso enzo te gaan vanwege het weer. Bovendien had ze ook geen eigen vervoer dus dat moet echt niet chill zijn daar dan. Maja ik zal later een keer vertellen over de rest van kagoshima,, en natuurlijk over Yakushima,, mijn paradijsje!!