Nara no tabi,, trip to Nara :]!
Door: Melanie
Blijf op de hoogte en volg melanie
07 Juli 2012 | Japan, Nara
Nara, is de eerste echte hoofdstad van Japan geweest. Het ligt in het noorden van het Yamato gebied, waar de Yamato-clan begon te regeren. Alle keizers erna stammen op de een of andere manier van die clan af. Nara, werd toen in 710 de hoofdstad, destijds Heijokyo, voor 75 jaar. Daarna werd de hoofdstad Kyoto. Veel chinese invloeden gehad,, veel mooie tempels bewaard gebleven en dat maakt een bezoek aan Nara een must. Ik ben veel vergeten van mijn geschiedenis lessen over japan helaas, maar toch ;p.
Nara ligt niet heel ver van Kyoto in zuidelijke richting. Ik had op internet gelezen over mensen die met de fiets naar zijn gegaan. Nadat je door de hectiek van kyoto heen bent, heb je een fietspas van zo n 40 km langs een rivier. Laatste stukje ook weer wat hectisch. Maar dat leek me wel tof om te doen. Ik wist dat er niet veel interessants te zien was langs de weg, maar wel een goede manier om een beetje het standaard landschap hier te verkennen. Afgelopen woensdag was het weer best goed, dus rond half 10 stapte ik op mijn fiets. 8 km later kwam ik aan in arashiyama (buurt in Kyoto) waar het fietspad begon. Pff eindelijk want het meest vermoeidende is fietsen in deze stad,, elke 10 meter een stoplicht. Het was al vrij war,, 32 graden ofzo. Ik had me goed ingesmeerd maar mijn schouders waren best rood aan het eind van de dag :s. Anyway fietsen begon,, was wel chill! Ik a best hard op deze fiets. Ik was ook zeker niet de enige die die dag richting Nara ging. Echt super veel mensen ( oudere mannen ) op de fiets. Iedereen die ook hoi tegen je zegt enzo :). na 20 km was ik moe, niet van het fietsen maar gewoon van de hitte ook. Even een dutje gedaan. Tegen die tijd a; 3 drinkflessen op :S het was echt zo heet! Na mijn dutje raakte ik aan de praat met een oude man rond de 70,, die bijna elke week naar Nara fietste als het weer mee zat! Wooo echt knap. Hij ging altijd alleen, dus vond ie het echt heel leuk om samen naar Nara te fietsen. Ondanks we niet heel goed konden communiceren haha. Hij praatte zo onduidelijk en beetje kansai dialect, maakte het niet makkelijk voor mij, maar toch konden we vaak wel begrijpen waar we het over hadden :). Ben wel blij dat we samen gingen, want aan het einde van het fietspas was het nog vrij lastig om Nara in te komen. Het was me wel gelukt met mijn GPS uiteindelijk, maar nu ging het helemaal makkelijk. Eenmaal in Nara wilde Hiroshi-san samen sushi eten. Wooo nice! :O Wat een geluk~ ! Sushi is vrij duur,, zelfs hier dus heb ik nog niet vaak gegeten. Dit was echt overheerlijk <3. Daarna afscheid genomen en heb ik nog een beetje rondgefietst. Kennis gemaakt met een jinrikisha jongen( soort koets ding dat hij dan voorttrekt) die verbaast was over de kleur van mijn haar ofzo, maar hij was grappig,, eindelijk met iemand kunnen praten van mijn leeftijd wat er dan weer wel toe leidde dat er unko (poep) grappen kwamen haha. Maar dat was eigenlijk wel fijn,, dat doe je niet zo snel met de ouderen japanners ;p. Anyway, om 7 uur s avonds had ik met 2 studenten afgesproken die ik via couchsurfing heb gecontacteerd. Ik kon daar een nacht slapen. Super chill. Ze studeerden voor de TOEIC test ( engels) dus heb ik ze een beetje kunnen helpen. Een van hen was in maart naar Nederland geweest en is helemaal geobsedeerd door kaas haha. Maar dat was super gezellig in ieder geval! Ik sliep op de grond, maar die matten die ze hier overal hebben zijn zo zacht,, geen enkel probleem om op te slapen. Plus ik was totaal uitgeput. De volgende ochtend d ging ik pas om 11 uur weg van mijn slaapplaats, ik moest snel op zoek naar een nieuwe bestemming. Nu dan maar een keer naar een guesthouse. Ik had er al een in gedachte. Er was plaats plus het was die dag afgeprijsd,, 20 euro ongeveer. Nou dat is hier zeker een goede prijs! Ik kon nog niet inchecken maar wel al mijn bagage achterlaten. Ik had alles achterop mijn fiets gebonden, dat gaat opzich prima maar het is een beetje zwaar en lastig als ik steeds wil parkeren en wil bezoeken. Die donderdag was het weer alleen nogal slecht,, in de ochtend vooral dan. Was eerst naar een uitzichtpunt geweest maar dat was op dat moment niet zo heel spectaculair omdat alles grijs was helaas. Ik kan me voorstellen dat het daar met mooi weer echt zalig moet zijn. Omdat het regende ben ik toen maar in de overdekte winkelstraatjes gaan lopen. Zoal ik had geleerd, heeft Japan voor echt alles een soort mascotte. De mascotte van Nara is de kleine Sentoku,, een soort baby met hert hoorntjes. De primaire attracties van Nara liggen namelijk in een enorm mooi park, waar zo n 1200 herten ronddwalen. Deze zijn alleen tam,, echt mega tam. Deed me een beetje denken aan Lopburi in Thailand, waar de stad werd geterroriseerd door apen. Nou nara wordt geterroriseerd door herten. Ze hebben honger, veel honger dus ze jagen je gewoon achterna. Haha over een omgekeerde wereld gesproken. Maar later meer hierover.
Die studenten hadden me een restaurantje in de Naramachi ( oude stad) aangeraden, dus ben ik daar wezen lunchen. Heb de set lunch gepakt en wauw, wat was dat subliem lekker. En niet een zo duur. Hmm als ik eran terugdenk word ik weer blij. Dat hele restaurantje in Japanse setting,, buitenkant, binnenkant, alles. Zo fijn! Ik kan niet omschrijven wat het eten was, want 90 % ervan had ik nog nooit eerder in mijn leven gezien. De 10 % die ik wel weet is rijst. Maar ik heb foto voor degene die geïnteresseerd is. Ronddwalen in Naramachi is echt leuk,, veel oude stijl huizen, en zo kwam ik ook ineens in een soort Sake brouwerij waar ik voor 400 yen echt 6 soorten sake , plus nog wat raar voedsel geconserveerd in sake kon proeven en een glaasje als souvenir meer naar huis kreeg. Ik weet niet zo veel van sake,, in NL vond ik het nooit zo lekker. Maar 3 van deze vond ik echt lekker! Het waren niet de standaard sake,, eentje was gewoon wit,,troebel,, zat nog allemaal rijstpulp in ofzo. een beetje sprankelend zoals proseco voor wijn is denk ik. Ok ik weet niks van alcohol enzo dus sorry mama als ik verkeerde dingen zeg ;p. Maar die vrouw zei iets over 2de fermentatie. De laatste vond ik het lekkerst,, heb daar een flesje van gekocht voor Mansaku en mij om s avonds te drinken. Die mensen in de brouwerij waren zo ontzettend aardig :). In naramachi nog wat kleine tempeltjes bezocht maar ik was eigenlijk opzoek naar de Naramachi koushi no ie. Dat is een oud huis, dat open is voor bezoekers, gratis. Een oud handelaars huis van vroeger,,ohh wilde ik zo graag zien! Compleet in shoin stijl,,tatami matten, tokonoma, binnentuin, theekamer. Echt vet. Vrouwtje gaf me zelfs een origami tol als souveniertje hihi. Daarna na een meer geweest om even uit te rusten. In dat meer had je uitzicht over een 5 verdieping hoge pagode die in het meer reflecteert. Zo mooi! Ik wilde daar even rusten,, en als snel werd ik omringt door duizend duiven, en vanuit het water duizend schildpadden...woow die dieren hier zijn echt niet bang jonge! Daarna naar hostel geweest, lekker een super lange douche genomen, gepraat met wat reizigers, en s avonds ben ik op pad gegaan voor wat te eten. Ik ben uiteindelijk beland in een super klein Yakitori restaurantje. Yakitori is kip,, en ander soort vlees aan spiesjes in een soort superlekkere marinade. De baas van dat restaurant had 2 oude schoolvrienden op bezoek,, en met zijn 4en zo n lol gehad. Ook weer weinig engels, maar ben blij dat dat eigenlijk geen belemmering vormde :p Gelukkig ken ik wat platte en vieze japanse woordjes haha :p. Dat was misschien wel de leukste avond tot nu toe haha,, De ene vriend werkte in begrafenis zaken, e andere in bruiloft zaken,, hehe omgekeerde wereld. Snachts hebben ze me naar mijn hostel geëscorteerd :). Hopelijk zie ik ze nog,,ze wonen namelijk in Kyoto.
De volgende dag ben ik tot 2 uur in Nara gebleven. In die tijd ben ik naar het Park geweest wat de grootste reden om naar Nara te komen is het park, waarin de Todaiji ligt. Dit gebouw, is het allergrootste houten gebouw ter wereld! Deze versie in in 1709 herbouwt,, en is eigenlijk slechts 2/3 van oorspronkelijke grootte. En het is niet zomaar een flutgebouw, echt heel mooi. Hierin zit de grote daibutsu, een mega gigantische grote boeddha. Het is een van de grootste bronzen beelden in de wereld. Op de foto s kun je eigenlijk niet eens bevatten hoe groot..Maar hij is blijkbaar 16 meter hoog, 437 ton brons en 130 kg goud. Echt heel indrukwekkend. In de tijd dat ik daar binnen liep was er blijkbaar een enorme regenbui,, mooi dat ik toen binnen was. Verder heb ik mooi kunnen lachen om al die mensen die leuk die herten wilden voeren en daarna zelf half opgegeten werden. Ik had 2 dagen ervoor al genoeg ervaring met hen om te weten dat ze nogal brutaal waren. Je hebt er ook kleine stalletjes waar je hertenvoer kunt kopen,, al die beesten liggen ook gewoon om dat stalletje heen te wachten, grappige beesten ook.
Daarna nog een tempel bezocht en moest ik toch richting huis gaan. Weersverwachting was niet al te best maja geen keus. Ik ging nu precies bijhouden hoeveel kilometer het was. Ik kwam precies op 61 km uit,,en dit keer had ik zelfs een iets kortere route. Na 8 km had ik alleen pech. Heel veel pech. Ineens hoorde ik mijn band * Phssssssss: gaan. Kak. zat er een enorme pin in. Echt,, (#)(0)")#'""&%#!)!!!! Heel toevallig had ik die ochtend een bandenplak setje gehaald. Alleen, besefte ik toen dat ik geen pomp had die toch eigenlijk een fundamenteel object is in die situatie. Buhuhu. 10 meter terug zag ik 2 mannen in pak,, zette een zielig gezicht op en zei dat ik een *panku* ( lekker band),, unga warui ! ( unlucky!) Ze namen me meteen mee het bedrijf in ( dat gespecialiseerd was in auto materialen) en zochten iemand die ene pompje had. Ik mocht wachten in een kamertje, kreeg thee,, veel nieuwsgierigen kwamen een praatje met me maken,, en opeens was mijn band gemaakt! Ik hoefde niks te doen joh! ;o woooow zo lief! Heb wel geluk gehad,, 10 km verder zat ik in de middle of nowhere. Dus ik moet ene pompje aanschaffen! Mijn geluk was nog niet wedergekeerd helaas, na een uur,, op 1/3 van de reis komen er heel donkere wolken mijn kant op. De eerste de beste plaats zou ik gaan schuilen. Dat werd een soort tuincentrum. Dat schuilen duurde anderhalf uur,, door de onweer kon ik niet verder. Toen die weg was, moest ik toch echt verder. Ik moest voor het donker in ieder geval in kyoto zijn,, langs de rivier geen lichten. Dus,, poncho over mijn bagage gebonden,, hoofdband op,, en gaan maar weer! Eigenlijk was het best lekker fietsen in dat weer. Ik werd was echt moe toen ik in kyoto aankwam, waar ik niet zo lekker door kon fietsen. Ik wilde zoooo graag op bed ploffen tegen het einde aan. Thuis hier beetje tv gekeken,, grote maaltijd gemaakt en gewacht tot mansaku thuiskwam. Ik kreeg toen een heel fijne massage,, huhu zo fijn, zo fijn!
Nou dat was Nara! Fijn eten, super lieve mensen, duizend herten en andere dieren, veel geschiedenis. Een aanrader! Ik was eigenlijk van plan om nog iets zuidelijker te reizen,, daar heb je namelijk de toshodaiji(tempel) en Asuka mura ( hier is zeg maar de oorsprong van het japanse volk is gevonden oid),, daarover had ik geleerd in mijn geschiedenis lessen maar ik had geen puf meer ervoor ,,en dat was toch wel ver..20 km en om nou meteen 80 km te moeten fietsen vond ik iets te :p.
-
07 Juli 2012 - 18:42
Till:
Hallo Melanie, ik vind het weer geweldige verhalen, blijf zo doorgaan want ik geniet ervan ,vooral van je taalgebruik. -
07 Juli 2012 - 20:31
Dimphy:
Wow Mel, klinkt weer heel avontuurlijk allemaal! Je vertelt 't zo leuk dat 't haast lijkt alsof ik met je meereis, dus blijf zo doorgaan, want ik heb behoefte aan reizen :P -
07 Juli 2012 - 20:43
Desiree:
Hoi Mellie. Zo vijzel je ook nog je conditie op zeg! Lukt het Japanse koken al goed? Vergeet niet weer mooie foto,s te maken van de meren en evt parken met bloemen die je tegenkomt voor mijn schilderijtjes weet je wel. Liefs. -
07 Juli 2012 - 23:35
Lilou:
Oh meissie, wat klinkt dat allemaal gaaf! Maar ook wel erg vermoeiend al dat fietsen! Wel heel knap dat je al zo goed japans kunt dat je zelfs dialect kunt begrijpen en zij jou ook :p geniet ervan!! Xxx -
10 Juli 2012 - 07:30
Antoine En Isabelle:
Hoi Mel:) Geweldig verslag en heerlijk om meegesleurd te worden in jouw avontuur. Met al die japanse woorden en termen krijgt het verhaal nog meer inhoud en proeven we nog meer van de cultuur daar. Blijf gezond, voorzichtig en pas altijd goed op je spullen (echt weer ""oudertaal" hè, sorry!) groetjes Antoine en Isabelle. -
18 Juli 2012 - 11:27
Desiree:
Hai Mellie, veel liefs vanuit Bella Italië. Veel zon, mooie bergen, lieve buren. Waar blijf jij met n nieuw verhaaltje? Desi. jJust en Maarten.